Logboek: Van Framework tot Almanac (1 maart – 9 september 2025)
1 maart 2025 — Startschot
Na veertig jaar programmeren weet ik hoe belangrijk visie en structuur zijn. Zonder doordacht plan eindig je in een moeras van losse scripts. Daarom begon ik niet met een IDE vol toeters en bellen, maar met een eigen plan en een eenvoudige editor. Ik koos bewust niet voor tools als Cursor: ik wilde geen automatisch aangevulde code, maar een sparringpartner die mijn ideeën uitdaagt. AI moest voor mij geen lopende band worden, maar een gesprekspartner.
8 maart 2025 — Eerste scheuren
De fundamenten van Mynda Framework begonnen zichtbaar te worden: data dictionaries, declaratieve views, een gridcomponent. Maar de eerste frustraties kwamen ook: AI bleef voorstellen om SQLAlchemy te gebruiken, terwijl ik mijn eigen opslaglaag had bedacht. Het voelde alsof ik telkens dezelfde grens moest trekken. Toch werkte dat herhalen: door telkens te corrigeren, ontstond er discipline in de dialoog.
15 maart 2025 — Context en geheugen
Langere sessies maakten duidelijk hoe beperkt context is. Oude beslissingen verdwenen uit zicht, waardoor AI terugviel in standaardoplossingen. Ik leerde daarom samenvatten, alsof ik steeds een notulist van mijn eigen project was. Dat kostte tijd, maar het bracht me ook helderheid: mijn eigen ontwerp stond scherper op papier dan ooit tevoren.
22 maart 2025 — Dead ends
Sommige dagen liepen vast. Ik herinner me hoe ik urenlang een fout in de grid zocht, terwijl AI me telkens op dwaalsporen zette: niet-bestaande functies, verzonnen methodes. Gefrustreerd, maar toch leerzaam: elke doodlopende weg leerde me waar mijn grenzen lagen. Uiteindelijk vond ik de oplossing zelf, en zag ik AI eerder als sparringpartner dan als reddingsboei.
29 maart 2025 — Opluchting
Toen het grid eindelijk records netjes begon weer te geven, voelde dat als een doorbraak. AI had me niet direct de oplossing gegeven, maar wel als klankbord gefungeerd. Het was een reminder dat snelheid niet het enige doel is; reflectie en structureren zijn minstens zo belangrijk.
5 april 2025 — Eye opener
Een belangrijk inzicht: AI is niet sterk in “weten”, maar in spiegelen. Wanneer ik uitlegde waarom ik géén standaard ORM wilde, maar een eigen dictionary-gebaseerde architectuur, kwam de output dichter in de buurt van mijn visie. Het is alsof je een leerling iets uitlegt, en tijdens dat uitleggen zelf beter begrijpt wat je wilt.
12 april 2025 — Structuur boven snelheid
Het is verleidelijk om AI gewoon code te laten uitspugen, maar ik wist: zonder structuur is snelheid waardeloos. Ik bleef dus gefocust op folderstructuren, duidelijke namen, en heldere verantwoordelijkheden. De AI produceerde soms indrukwekkende hoeveelheden code, maar ik nam de tijd om alles te herschikken. Het voelde ouderwets ambachtelijk: kwaliteit boven kwantiteit.
20 april 2025 — Declaratieve doorbraak
De declaratieve laag van Mynda begon vorm te krijgen. Views en grids werden niet meer hardcoded, maar beschreven in kleine declaratieve blokken. Dit was het moment waarop ik voelde dat AI echt een co-ontwerper kon zijn: ik beschreef het concept, AI werkte het uit in consistente methodes. Het ging sneller dan ik ooit alleen had gekund.
27 april 2025 — Reflectie
Toch bleef er twijfel: ben ik nog zelf de bouwer, of drijft AI mij voort? Mijn ervaring gaf me houvast: ik kende de valkuilen van decennia programmeren, van spaghetti tot mislukte refactors. Dat liet me de AI regisseren, in plaats van andersom.
1 mei 2025 — Eerste toepassing
Het Framework was klaar voor de vuurproef. Ik besloot: de eerste echte applicatie wordt Mynda Trader. Een platform dat strategieën kan draaien, orders kan plaatsen, risico kan inschatten. Hier moest blijken of mijn fundament sterk genoeg was.
10 mei 2025 — Snelheid ontdekken
Binnen dagen stond er een eerste StrategyEngine en een ExecutionEngine. Het was verbluffend hoe snel AI patronen kon uitwerken. Waar ik vroeger weken aan werkte, lag nu in dagen klaar. De ervaring was bijna ongemakkelijk: alsof ik een deel van mijn vakmanschap had uitbesteed, maar toch zelf de architect bleef.
17 mei 2025 — Grenzen van vertrouwen
Een fout in de IBKR-API deed me beseffen dat AI gevaarlijk overtuigend kan klinken. De code compileerde niet, de call bestond simpelweg niet. Een halve dag verloren. Maar ook een belangrijke les: wantrouw alles, test alles, en blijf zelf verantwoordelijk.
20 mei 2025 — Vertrouwen en wantrouwen
Vanaf dit punt behandelde ik AI als een briljante maar soms slordige collega. Ik liet me inspireren, maar controleerde elke regel. De samenwerking werkte beter toen ik die rolverdeling accepteerde.
5 juni 2025 — Reflectie
Na zes weken Mynda Trader stond er een ecosysteem: strategieën, risico’s, executies, dataflows. Het framework hield zich staande, en dat gaf vertrouwen. AI had me geholpen tempo te maken, maar de consistentie kwam door mijn eigen visie.
20 juni 2025 — Mens versus AI
Ik begon na te denken: waar ligt de grens tussen mijn kunnen en dat van AI? Mijn ervaring gaf richting, maar de snelheid en kwaliteit van de implementatie overstegen wat ik als mens nog kon evenaren. Het voelde alsof ik een nieuwe maatstaf had ontdekt voor softwareontwikkeling.
24 augustus 2025 — Na de zomer
Na een vakantie begon ik fris aan de Web Almanac. Het voelde bevrijdend: geen tradinglogica meer, maar kaarten die ambacht en kennis bewaren. Het project vroeg een ander soort creativiteit. AI verschoof van programmeur naar redacteur en vormgever.
1 september 2025 — Nieuwe rolverdeling
Ik ontdekte dat AI ook in taal en design overtuigend meekon. Waar ik het in Mynda Trader zag als programmeur, werd het in de Almanac een partner in verhalen en vormgeving. Dezelfde technologie, maar een compleet andere dialoog.
9 september 2025 — Terugblik
Zes maanden later zie ik drie projecten die samen een reis vormen: Mynda Framework, Mynda Trader en de Web Almanac. Wat ik geleerd heb: AI werkt niet vóór je, maar mét je. De beperkingen blijven: contextverlies, dead ends, hallucinaties. Maar de kracht is groter: snelheid, flexibiliteit, en de mogelijkheid om ideeën sneller te materialiseren dan ooit. Ik weet inmiddels dat ik de AI nooit meer als hulpmiddel alleen zal zien, maar als onmisbare collega in mijn ambacht.